امور فناوری اطلاعات در کتابخانه

شبکه Ad Hoc شبکه ای است موقت که تعداد بیش از دو رایانه یا ابزار بی سیم را بدونه نیاز به هاب یا اکسس پوینت بیسیم به یکدیگر متصل می کند. در این روش کارت های شبکه رایانه ها به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به یکدیگر متصل می شوند. این شبکه زمانی مفید واقع خواهد شد که شما به خواهید اطلاعاتی را بین دو رایانه متقل کنید. یقینا استفاده از کول دیسک یا DVD و یا حتی BD کار بسیار غیر منطقی ای است زمانی که بتوانیم اطلاعات را به صورت مستقیم بین دو رایانه رد و بدل کنیم. همچنین شبکه Ad Hoc زمانی که شما بخواهید اینترنت خود را بین رایانه ای که قسمتی از شبکه شما نیست اشتراک بگذارید ( به عنوان نمونه یک میتینگ) بسیار کارگشا و مفید خواهد بود. البته این شبکه در زمان انجام بازی های چند نفره هم خیلی ضروری و مهم است. نمونه های کاربرد دیگر را هم خودتان تصور کنید. دامنه کاربرد شبکه Ad Hoc به چند مورد بالا محدود نمی شود.

 

اگر نمی دانید چگونه می توانید یک شبکه Ad Hoc بسازید با ما در ادامه مطلب همراه باشید و مراحل زیر را مو به مو انجام دهید:

ابتدا به Network and Sharing Center بروید و بر روی Set Up A New Connection Or Network بروید. برای این کار به مسیر زیر بروید:

Control Panel\Network and Internet\Network and Sharing Center

حال در پنجره Set Up A New Connection Or Network گزینه Set up a wireless ad hoc (computer-to-computer) network را انتخاب کنید و به ادامه بروید. مرحله بعدی را هم Next کنید  تا به صفحه زیر برسید:

حال یک نام برای شبکه خود انتخاب کنید و در قسمت Network name آن را وارد کنید. البته دقت کنید نام نباید بیش از ۳۲ کارکتر داشته باشد.

در بخش Security type یک نوع امنیتی انتخاب کنید. پیشنهاد ما استفاده از WPA2-Personal است که از لحاظ امنیتی قدرتمندترین آن هاست و مطمئنا یک هکر به این سادگی ها از سد آن نخواهد گذشت. در ضمن داشتن نوع امنیتی WEP هم یقنا خیلی بهتر از نداشتن هیچ نوع امنیتی ای است و هر کسی نمی تواند به رایانه شما وارد شود و البته هر هکر تازه کاری ظرف چند دقیقه می تواند کلمه عبور WEP را بشکند پس بهتر است امنیت را هم در نظر بگیرید. در قسمت Security key هم یک کلمه عبور محکم و مطمئن وارد کنید.

نکته:

برای رمزگذاری WPA، حداکثر تا ۶۳ کارکتر ( حروف، اعداد و فاصله)

برای رمزگذاری WEP 5 تا ۱۰ حرف حساس به کوچکی و بزرگی ( حروف، اعداد، و علائم نشانه گذاری) یا یک عدد مبنای ۱۶ با ۱۳ یا ۲۶ رقم (اعداد و حروف A تا F)

حال که یک دیواره امنیتی مستحکم ایجاد کرده اید اگر که می خواهید تا برای بار ها و بارها از این شبکه استفاده کنید می توانید گزینه Save this network را انتخاب کنید. و به مرحله بعد بروید.

اگر رایانه شما به صورت مستقیم به اینترنت وصل شده (از طریق یک کارت شبکه به جز کارت شبکه بی سیمی که برای شبکه Ad Hoc استفاده می کنید) و شما نیز می توانید آن را از طریق Ad Hoc به اشتراک بگذارید. برای این کار گزینه Turn On Internet Connection Sharing (فعال کردن به اشتراک گذاری اینترنت) را انتخاب کنید.

تمام بر روی Close کلیک کنید تا خارج شوید. اکنون شبکه Ad Hoc شما نصب شده و آماده استفاده شما است. دیگران نیز می توانند همانند هر شبکه بی سیم دیگری به آن متصل شوند.

روی آیکون شبکه در ناحیه تذکر در رایانه دیگر خود کلیک کرده، شبکه Ad Hoc را انتخاب کرده و روی Connect کلیک کنید. اگر شبکه را با WEP و WAP امن کرده باشید پنجره ای ظاهر خواهد شد که از شما تقاضای کلید امنیتی را خواهد کرد. اگر از دیگر ابزارهای دارای وایرلس از جمله PSP یا تلفن همراه، ایفون یا آیپد استفاده می کنید نیز با جستجو کردن شبکه خواهید توانست به این شبکه متصل شوید.

منبع: سایت farsigeek.com

دریافت و نصب

حجم برنامه بسیار کم است و بر اساس سیستم‌ عامل شما کمی تفاوت حجمی دارد. مثلا برای ویندوز، تیم‌ویور فقط ۸/۲ مگابایت حجم دارد. ابتدا وارد سایت اصلی این برنامه یعنی teamviewer.com شوید. سپس به بخش Download مراجعه کنید و بر اساس سیستم‌ عامل خود، فایل نصاب برنامه را دریافت کنید. من آخرین نسخه آن برای ویندوز(نسخه ۹۱۰۴/۰/۵) را دریافت کردم.

بعد از اتمام دریافت، با دو بار کلیک روی آن مراحل نصب را شروع می‌کنیم. چون این برنامه را از اینترنت گرفته‌اید، پیغامی ظاهر می‌شود که مطمئن هستید برنامه اجرا شود و شما باید Run را کلیک کنید. در مرحله اول دو حالت پیش رو شما است: Install و Run. گزینه اول برنامه‌ را کاملا در کامپیوتر شما نصب می‌کند و گزینه دوم باعث می‌شود که برنامه بدون نصب شدن اجرا شود. ما هم گزینه اول را انتخاب کرده و روی Next کلیک می‌کنیم.

چون ما می‌خواهیم کاربری غیرتجاری از برنامه داشته باشیم، در مرحله بعد ما گزینه Personal / non-commercial use را انتخاب می‌کنیم. در بخش بعدی دو توافقنامه وجود دارد که باید با هر دو موافقت کنید. یکی لیسانس استفاده از برنامه و دیگری تایید اینکه شما کاربری غیرتجاری از برنامه خواهید داشت. در مرحله Installation type باید نوع نصب خود را تعریف کنید که TeamViewer با بالا آمدن ویندوز اجرا شود یا خیر. اگر جوابتان «بله» باشد، گزینه دوم را انتخاب کنید. همچنین بخشی برای تعیین رمز عبور(Password) وجود دارد. این رمز عبور برای وقتی است که کامپیوتر دیگری از طریق تیم‌ویور می‌خواهد به  کامپیوتر شما متصل شود. حتما یک رمز عبور که یادتان می‌ماند برای آن تعریف کنید. در مرحله آخر هم نوع دسترسی کامپیوترهای دیگر که به عنوان همکار(Partner) شناخته می‌شوند را تعیین می‌کنید. Full Access باعث می‌شود که دسترسی کامل داشته باشد و گزینه دوم که Confirm All نام دارد، کاری می‌کند که برای انجام هر کاری از طریق کامپیوتر همکار می‌خواهد در کامپیوتر شما صورت بگیرد، تاییدیه شما لازم باشد. پیشنهاد می‌کنم که گزینه اول را انتخاب کنید. اگر گزینه دوم را انتخاب کنید و بخواهید از کامپیوتر اداره به کامپیوتر خانه متصل شوید، یک نفر باید در خانه تمام فعالیت شما را تایید کند. بعد از آن برنامه خیلی سریع نصب می‌شود.

اجرا

قبل از اجرای برنامه به اینترنت متصل شوید تا یک شناسه(ID) منحصر به فرد به کامپیوتر شما اختصاص داده شود. با اجرای برنامه، پنجره‌ای مشابه تصویر زیر خواهید دید.

این پنجره بخش‌های مختلفی دارد که بعد از چند لحظه و در بخش Wait for session شناسه و رمز عبور این کامپیوتر را می‌توانید ببینید. از این شناسه می‌توانید استفاده کنید و از طریق کامپیوتر‌های دیگر به این کامپیوتر متصل شوید. اگر شناسه و رمز عبور به شما نشان داده نشد، اطمینان حاصل کنید که به اینترنت متصل باشید.

شناسه شما یک عدد چند رقمی است و در قسمت Password دو مورد را می‌توانید ببینید که برای اتصال هر کدام از آنها را می‌توانید استفاده کنید. رمز عبور که خود برنامه به شما اختصاص داده و دوم همان رمز عبوری که در مراحل نصب آن را تعیین کردید. از هر کدام که خواستید استفاده کنید.

حال می‌رسیم به بحث اینکه می‌خواهید از تیم‌ویور در محیط اینترنت استفاده کنید یا داخل شبکه محلی. اگر می‌خواهید با اینترنت به یک کامپیوتر در یک مکان دیگر دنیا(مثلا کامپیوتر خانه) متصل بشوید که باید تیم‌ویور را در حالت استفاده از اینترنت قرار بدهید. البته استفاده از اینترنت حالت پیش‌فرض برنامه است. اما اگر می‌خواهید تیم‌ویور را در محیط شبکه‌ داخلی(مثلا کامپیوتر‌های داخل یک اداره یا کلاس) اجرا کنید، باید یک مورد از تنظیمات برنامه را تغییر دهید. برای این کار وارد پنجره اصلی برنامه شوید و از منوی Extras گزینه Options را انتخاب کنید. پنجره‌ای مشابه تصویر زیر می‌بینید.

پایین پنجره بخشی به نام Connection in Local Network وجود دارد. منوی بازشونده آن قسمت را باز و گزینه Accept Exclusively را انتخاب کنید و در نهایت Ok را بزنید. در واقع اینک کاری کردید که برنامه‌های تیم‌ویور که داخل یک شبکه داخلی هستند، بتوانند از طریق آی‌پی(IP) هر کامپیوتر به یکدیگر متصل شوند. آی‌پی دقیقا به جای شناسه(ID) عمل می‌کند. مثلا من می‌خواهم از کامپیوتر A که در جلوی من است به کامپیوتر B که در اتاق دیگر اداره قرار دارد، متصل شوم. در کامپیوتر B نیز باید تیم‌ویور نصب باشد. همچنین یک آی‌پی اختصاصی به آن اختصاص یابد. مثلا آی‌پی آن ۱۹۲.۱۶۸.۰.۶۸ است. من این آی‌پی را در تیم‌ویور کامپیوتر A وارد و سپس رمز عبور را وارد می‌کنم و با سرعت بسیار بالایی به B‌ متصل می‌شوم. این سرعت به دلیل این است که از شبکه محلی استفاده می‌کنم و از طریق اینترنت این کار را نکرده‌ام.

عملیات اتصال کامپیوتر‌ها

هر ارتباط بین کامپیوترها با نام جلسه(Session) شناخته می‌شود. برای اینکه بتوانید یک جلسه ایجاد کنید، بخشی با نام Create Session در پنجره اصلی برنامه وجود دارد. در قسمت ID باید شناسه یا آی‌پی کامپیوتر مقصد را وارد کنید.

قبل از اینکه دکمه Connect to Partner را بزنید باید نوع ارتباط خود را تعیین کنید. ارتباط می‌تواند یکی از این چهار حالت باشد: Remote Support، اPresentation، File Transfer و VPN.

بعد از انتخاب می‌توانید به کامپیوتر مقصد متصل شوید. در ادامه همه چهار نوع ارتباط را از آخر حالت به ابتدا توضیح می‌دهم تا شما به خوبی با آنها آشنا شوید.

حالت VPN

با انتخاب این حالت، کامپیوتر مقصد(B) به عنوان یک VPN عمل خواهد کرد و شما از طریق آی‌پی آن به اینترنت متصل خواهید شد. مثلا تصور کنید که یک کامپیوتر شما در آمریکا (کامپیوتر B) قرار دارد و برنامه تیم‌ویور در آن نصب است. این کامپیوتر هم روشن و هم به اینترنت متصل است. شما با استفاده از کامپیوتر خود در اینجا(کامپیوتر A) به آن متصل می‌شوید و حالا می‌توانید با آی‌پی آمریکا در اینترنت گشت‌و‌گذار کنید.

حالت File Transfer

با انتخاب این حالت و پس از اتصال، پنجره‌ای باز می‌شود که دو قسمت اساسی دارد: Local و Remote. قسمت Local، هارد‌دیسک و تمام درایو‌های کامپیوتر مبدا و قسمت Remote هارد‌دیسک و درایو‌های کامپیوتر مقصد را نشان می‌دهد. با این پنجره می‌‌توانید فایل‌ها را از هر کدام از کامپیوتر‌ها به کامپیوتر دیگر انتقال دهید. برای انتقال باید از دکمه‌های Send و Receive استفاده کنید. فقط در نظر داشته باشید که سرعت انتقال فایل‌ها به سرعت انتقال اتصال بین کامپیوترها بستگی دارد.

حالت Presentation

این حالت برای ارایه مطلب(Presentation) مناسب است. با این حالت، ارتباط طوری برقرار می‌شود که محیط کامپیوتر شما در صفحه‌نمایش کامپیوتر مقصد نشان داده‌ می‌شود. همانطور که قبلا هم اشاره کردم این کار بیشتر برای آموزش از راه دور یا کلاس‌های کامپیوتری مناسب است. وقتی این ارتباط برقرار شود، سمت راست صفحه شما یک پنل قرار دارد که می‌توانید تنظیماتی را انجام دهید. مثلا در بخش Application Selection لیستی از نام‌های برنامه‌های فعال در کامپیوتر شما، دسکتاپ و نوار وظیفه(Taskbar) وجود دارد که همه آنها تیک‌دار هستند. اگر بخواهید که کاربر کامپیوتر مقصد، برنامه‌ای خاص که در کامپیوتر شما باز است را نبیند، تیک کنار نام آن برنامه را بردارید. مثلا دوست ندارید که محیط دسکتاپ شما را کسی ببیند؛ کافی است که تیک گزینه Desktop را بردارید. خواهید دید که محیط دسکتاپ از تصویر انتقال داده شده به کامپیوتر B حذف می‌شود.

حالت Remote Support

حالت Remote Support کامل‌ترین نوع ارتباط است. در این حالت، پنجره‌ای مقابل شما باز می‌شود که دقیقا محیط سیستم عامل کامپیوتر مقصد را نشان می‌دهد و شما قادر هستید که کاملا آن را کنترل کنید. به هر کجا که بخواهید بروید و هر برنامه‌ای که خواستید اجرا کنید. طوری که انگار پشت کامپیوتر مقصد نشسته‌اید. کیفیت تصویری که می‌بینید، به سرعت اتصال دو کامپیوتر بستگی دارد. هر چه قدر سرعت بالاتر، کیفیت نیز بالاتر خواهد بود. در بالای پنجره منوهایی قرار دارند که امکانات زیادی را برایتان فراهم می‌کنند. مثلا اجرا کردن Task Manager سیستم مقصد، یا تغییر سایز صفحه یا تنظیم کیفیت تصویر و… .

با این ارتباط توانایی انتقال فایل بین دو کامپیوتر را نیز دارید. امکان چت نیز از ویژگی‌های دیگر این ارتباط است.

منبع: سایت farsigeek.com

لینک فایل

بسیاری از کسانی که اینترنت را به صورت وایرلس در خانه های خود به اشتراک می گذارند، این کار را آن قدر از سر اشتیاق سریع انجام می دهند که فراموش می کنند برخی از نکات امنیتی را رعایت کنند. این موضوع کاملا قابل درک است اما ریسک بالای امنیتی ایجاد می کند. شبکه های بیسیم امروزه قابلیت های زیادی دارند که اگر درست استفاده کنیم یقینا یک ابر رایانه لازم است که رمز ما را بدست بیاورد. پس می توان تا حد ممکن شبکه ی خود را امن نگه داشت تا از دسترس افراد غیرمجاز دور بماند.

۱- تغییر شناسه و نام کاربری ادمین

بیشتر شبکه های خانگی وای فای یک اکسس پوینت اصلی دارند. این اکسس پوینت ها جهت سادگی کار با آن ها به صورت پیش فرض یک آدرس، شناسه و گذرواژه ثابت دارند. بنابراین حتما به خاطر داشته باشید که آدرس اکسس پوسنت، شناسه و گذرواژه مدیر را تغییر دهید. در غیر این صورت نخستین کسی که وارد شبکه داخلی شما شود آن را بدون اطلاع شما تغییر خواهد داد.

 

۲- فعال سازی رمزگذاری

تمام تجهیزات wi-fi مجهز به نوعی رمزنگاری هستند. فناوری های رمزگذاری پیغام های شبکه را کدگذاری می کنند و روی شبکه بی سیم می فرستند. بدین ترتیب این متون را اگر کسی شنود کند، قابل خواندن نیست. چند روش کدگذاری روی شبکه وجود دارد. طبیعتا باید قوی ترین روش کد گذاری را برای شبکه خود انتخاب کنید اما بیاد داشته باشید که همه دستگاه های مجهز به فناوری بیسیم از همه روش های کدگذاری پشتیبانی نمی کنند.بنابراین باید بهترین روش را انتخاب کنید. این را نیز به یاد داشته باشید که استفاده از یک روش رمزنگاری ضعیف خیلی بهتر از نداشتن آن است!

۳- انتخاب SSID

اکسس پوینت های شبکه وایرلس یک SSID دارند که همان نام شبکه است. کارخانه های سازنده، به طور پیش فرض نام شبکه را همان نام اکسس پوینت می گذارند. برای مثال نام شبکه یک دستگاه Linksys همان linksys خواهد بود. این درست است که دانستن نام یک شبکه باعث نمی شود به سیستم شما رخنه کنند، اما این یک شروع برای سست شدن شبکه شما خواهد بود. از آن مهم تر این است که وقتی کسی نام شبکه شما را پیدا می کند، متوجه می شود که این شبکه خوب پیکربندی نشده و بیشتر تمایل دارد به شبکه شما حمله کند. بنابر این در اولین فرصت نام شبکه خود را تغییر دهید.

۴- فیلتر نشانی MAC

اگر تعداد سیستم های داخل شبکه شما اندک هستند، می توانید فقط آن ها را به سیستم خود معرفی کنید. هر دستگاه متصل به شبکه، یک آدرس فیزیکی یا MAC دارد. اکسس پوسنت ها می توانند این آدرس های مک را در خود ذخیره کنند و همچنین متوجه می شوند که چه دستگاه هایی با چه آدرس های مکی به آن ها متصل هستند.به همین ترتین، اگر دستگاهی به شبکه خود متصل کرده اید که آدرس مک آن را می دانید، حتما پس از اتمام اتصال تمام قطعات، این آدرس های مک را به عنوان تنها دستگاه هایی که قابلیت دسترسی به شبکه داخلی را دارند، معرفی کنید.

۵- پنهان سازی

در شبکه های وای فای، اکسس پوسنت معمولا نام شبکه را اعلام می کند. این ویژگی به این دلیل طراحی شده است که استفاده های تجاری را بتوان به سادگی انجام داد و هر کس برای اتصال به یک شبکه عمومی مجبور نباشد همه تنظیمات آن را دستی وارد کند. این ویژگی برای شبکه هایی است که مشتریان آن بارها به شبکه وارد می شوند و از آن خارج می شوند. خوشبختانه اکسس پوسنت ها این قابلیت را دارند که نام خود را اعلام نکنند و پنهان سازی کنند.

۶- وصل نشدن

اگر لپ تاپ خود را روشن کردید و دیدید یک شبکه بدون امنیت وجود دارد، تا حد امکان به آن متصل نشوید، چرا که سیستم خود را در معرض ریسک زیادی قرار خواهید داد و تمام اعضای آن شبکه بدون اطلاع شما ممکن است به سیستم تان دسترسی پیدا کنند.

۷- دریافت آی پی ثابت

بیشتر شبکه های خانگی با آی پی دینامیک کار می کنند. فناوری DHCP به هر حال آسان ترین فناوری راه اندازی شبکه است. متاسفانه این فناوری به سود مهاجمان شبکه شما هم تمام خواهد شد چون می توانند به سادگی یک آدرس آی پی معتبر دریافت کنند. اگر DHCP را خاموش کنید و بعد به هر سیستم خود یک آی پی معتبر بدهید و از یک رنج آی پی خصوصی مثل ۱۰.۰.۰.X استفاده کنید، در این صورت جلوی این حملات را گرفته اید.

۸- روشن کردن فایروال

اکسس پوینت های امروزی خود مجهز به فایروال های دورنی هستند. البته باز هم نباید به فایلوال اکسس پوینت خود تکیه کنید، برای تمام سیستم های خود فایروال مطمئن نصب کنید تا از حملات دیگر به سیستم های خود جلوگیری کنید.

منبع: farsigeek.com

لینک سایت

برای دانلود از آدرس زیر کمک بگیرید و به جای دات از نقطه استفاده نمایید تا به صفحه دانلود بروید:

http://vatandownloadDOTcom/2010/12/-allegrosurf-v8200.php#more

Radmin یکی از بهترین نرم افزارها  در زمینه کنترل از راه دور سیستم می باشد که در رده خود برنده بهترین  نرم افزار هم شده است . این  نرم افزار شما رو قادر میسازد تا در هر جای این کره خاکی که هستید بتوانید با استفاده از ماوس و صفحه کلید سیستم خود را کنترل و مدیریت نمایید . این برنامه برای کاربران خود هنگام اتصال یک محیط امن و سریع را برای شما جهت کنترل از راه دور بوجود می آورد .
این  نرم افزار تمام سیستم عامل های 32 و 64 بیتی را پشتیبانی می نماید . انتقال فایل ، متن ، استفاده همزمان چند کاربر ، امکان استفاده از گپ صوتی ، امنیت  ویندوز و کنترل ورود و خروج ، رمزگذاری اطلاعات با استفاده از تکنولوژی AES برای کلیه جریانهای داده ، دسترسی به شبکه از راه دور ، پشتیبانی از چندین مانیتور و تکنولوژی منحصر به فرد DirectScreenTransfer ™. استفاده از گسترده ترین پروتکل مورد استفاده در شبکه های محلی و اینترنت .

از آدرس زیر کمک بگیرید و به جای دات نقطه بگذارید. 

vatandownloadDOTcom/internet/network

با دسترسی به دسکتاپ و کنترل از راه دور کامپیوتر از طریق TeamViewer Manager می توان 

فایل ها را جا به جا کرد، چت کرد، به تعمیر و عیب یابی کامپیوتر مقصد پرداخت یا چیزی را در کامپیوتر مقصد 

به نمایش گذاشت. لینک ادامه مطلب ....

نرم افزار   NetSupport School Professional در شبکه های کوچک و بزرگ رایانه ، بسیاری از کافی نت ها و به طور کلی جاهایی که چند سیستم در کنار هم به عنوان یک شبکه جمع شده باشند مورد استفاده قرار می گیرد. نرم افزار فوق حرفه ای و بسیار کامل از امکاناتی که می توان با استفاده از آن ها به عنوان معلم یا مدیر برروی عملکرد دانش آموزان یا کلاینت ها مدیریتی کامل داشت و عملکرد تمامی آن ها را دائما مورد چک و بازبینی قرار داد. این ابزار با داشتن امکاناتی نظیر نمایش میزکار کلاینت ها ، هماهنگی با شبکه های رایانه ای با مدل های مختلف ، محدود کردن دسترسی کلاینت به منابع سیستم و شبکه ، آموزش دادن از طریق شبکه با این ابزار ، به اشتراک گذاری اینترنت و محدودسازی دسترسی به سایت ها و بسیاری قابلیت های دیگر حرفه ای ترین مدیران و بزرگترین شبکه های رایانه ای را مطمئنا راضی نگه خواهد داشت. بیش از 20 هزار شبکه رایانه در سراسر جهان به عنوان مشتری از این محصول استفاده می کنند که اکثر آن ها شبکه هایی با بیش از 100 رایانه هستند.  لینک ادامه مطلب در آسان دانلود

این سایت برای سنجش سرعت اینترنت شما مفید است

لینک 1

با ورود به سایت روی گزینه Begin Test یک کنید

سامانه نام دامنه همگانی گوگل ( Google Public DNS) یک سرویس سامانه نام دامنه رایگان انتشار داده شده در ۳ دسامبر ۲۰۰۹ به عنوان بخشی از تلاش گوگل برای سرعت بخشیدن به وب می‌باشد، سامانه نام دامنه همگانی گوگل آدرس سرورهای نام برگشتی را برای استفاده همگانی به عنوان نزدیک‌ترین منطقه قابل استفاده سرور نگاشته شده بوسیله مسیریابی انیکست فراهم می کند. یکی از امکاناتی که DNS های گوگل به آن مجهز هستند مسیر یابی به صورت هوشمند است که در این روش نزدیک ترین سرور به کاربر که دربردارنده اطلاعات مورد نیاز است تشخیص داده می شود و به سیستم کاربر معرفی می شود که این امر منجر به این می شود که با حداکثر سرعت ممکنه بتوانیم آن فایل یا صفحه وب را در سیستم دریافت و سپس در مرورگر وب خود مانند فایرفاکس ، اینترنت اکسپلورر و یا گوگل کروم مشاهده کنیم.  این سرویس برای مقاصد اجرایی و امنیتی ایجاد شده و فقط نشانی پروتکل اینترنت کاربران (بعد از ۲۴ ساعت حذف می‌شود), تامین‌کننده خدمات اینترنت و اطلاعات مکان (برای همیشه نگهداری می‌شود) را برروی سرورها ذخیره می‌کند. ادامه ...