امور فناوری اطلاعات در کتابخانه

وبسایت الکسا

وبسایت الکسا در سال ۱۹۹۶ توسط دو کارآفرین وب به نام‌های Brewster Kahle و Bruce Gilliat تاسیس شد. نام این وبسایت برای ادعای احترام به کتابخانه اسکندریه مصر به عنوان یکی از بزرگترین محل‌های دانش در مقابل اینکه دنیای اینترنت قابلیت تبدیل شدن به چنین محلی را دارد، انتخاب شده است. این شرکت دارای نوار ابزاری می‌باشد که می‌تواند به کاربرانش اعلام کند تا بعد از صفحه در حال مشاهده به چه صفحه وبی بروند که این پیشنهاد براساس آنالیز ترافیک کاربر می‌باشد. همچنین الکسا برای مدیران وبسایت‌ها امکانات فراوانی به صورت رایگان قائل شده است نظیر اینکه چه تعداد وبسایت به وبسایت مدیر لینک داده‌اند، کاربر چه مقدار زمانی در هر صفحه صرف می‌کنند، از چه کلماتی بیشترین ورودی از موتورهای جستجو وجود دارد و.... همچنین این الکسا با ارائه نمودارهایی در زمینه موارد ذکر شده در طول بازه‌های زمانی مختلف ۳ و ۶ ماهه به مدیریت وبسایت‌ها کمک می‌کند تا آنالیز و بررسی دقیقی از وبسایت خود داشته باشند. الکسا با خزیدن (Crawl) درون وبسایت‌ها و صفحات وب آمار آنها را به دست می‌آورد. در سال ۱۹۹۸ این شرکت نسخه‌ای ۲ ترابایتی از اطلاعات دنیای وب را به کتابخانه Library of Congress تحویل داد. در سال ۱۹۹۹ الکسا با ارزش ۲۵۰ میلیون دلار آمریکا توسط آمازون خریداری شد. آمازون الکسا را برخلاف آنچه که در ابتدا بود به موتور جستجو هوشمند تبدیل کرد. دراوایل سال ۲۰۰۲ الکسا به همکاری با گوگل روی آورد و درژانویه سال ۲۰۰۳ نیز با شرکت Open Directory Project قرارداد همکاری بست. در می سال ۲۰۰۶ آمازون نتایج جستجو در الکسا را از طریق گوگل به نمایش گذاشت. در دسامبر ۲۰۰۶ بخش جستجوی عکس الکسا راه اندازی شد. در ۲۷ نوامبر ۲۰۰۸ الکسا اعلام کرد باتوجه به اینکه موتور جستجو این سایت مناسب نبوده است سرویس را قطع خواهد کرد که این اتفاق در ۲۹ ژانویه ۲۰۰۹ رخ داد. ( ویکی پدیا فارسی )

 

چگونه رتبه سايت خود را در alexa بالا ببريم

 آلكسا يكي از بزرگترين و معتبر ترين وب سايت هايي است كه رتبه هر وب سايتي در آن مي تواند نقش مهمي در موفقيت آن داشته باشد كه در اين مقاله به راهكار هاي افزايش رتبه سايت در آلكسا مي پردازيم

1- مقالات و مطالب جديدي كه مخاطبان زيادي دارند بنويسيد.  بايد سعي كنيد در وب سايت خود مطالبي داشته باشيد كه به درد همه اقشار جامعه بخورد اين كار نه تنها ترافيك سايت شما را بهبود مي بخشد بلكه سبب مي شود رتبه (رانكينگ) وب سايت شما در آلكسا و موتور هاي جستجو بهبود يابد. و اين كار صادقانه ترين و موثرترين كاري است كه مي تواند رتبه شما را در هر سيستم رده بندي وب سايتي بهتر كند.

2- در وب سايت خود صفحات و پست هاي مورد علاقه مديران سايت ها و بلاگ ها را قرار دهيد. اين دسته از مخاطبان شما بيش از ديگران از ابزار رده بندي آلكسا در مرورگر خود استفاده مي كنند. همانطور كه مي دانيد اين ابزار كه به Alexa Toolbar معروف است. نقش مهمي در رده بندي سايت ها دارد. و هر چه تعداد افرادي كه اين ابزار را روي مرورگر خود نصب كرده باشند و از سايت شما ديدن مي كنند بيشتر باشد رتبه سايت شما در آلكسا بهبود خواهد يافت.

3- Alexa Toolbar را روي مرورگر خود نصب كنيد. همانطور كه گفتيم Alexa Toolbar يكي از موثرترين روش هاي بهبود رتبه هر وب سايتي در آلكسا است. براي اين منظور بايد اين ابزار را از وب سايت آلكسا دانلود كنيد. اين ابزار بسيار كم حجم است بنابراين حتما آنرا از سايت رسمي آلكسا دانلود كنيد. چون نسخه هاي كپي شده ممكن است مشكلات امنيتي داشته باشند. در ابتدا اين ابزار يكي از مهمترين عوامل رده بندي يك سايت در آلكسا بود اما اكنون الگوريتم آن پيشرفته تر شده و عوامل بيشتري در اين رده بندي دخيل هستند. اما اين روش هنوز اثر زيادي دارد و نصب كردن آن ارزشش را دارد. به خصوص اگر شماره IP شما براي اتصال به اينترنت متغيير است ( اگر روش اتصال شما Dial Up است IP شما ديناميك است. يعني هر بار كه به اينترنت وصل مي شويد به احتمال زياد شماره IP شما عوض شده است.) و از چند كامپيوتر براي اتصال به اينترنت استفاده مي كنيد حتما از اين روش استفاده كنيد. چون اثر آن بيشتر است.

4- اسكريپت ويجت را در وب سايت خود نصب كنيد. براي اين منظور بايد كدي را از وب سايت آلكسا دانلود كنيد و بر روي وب سايت خود قرار دهيد كه ميزان پيشرفت وب سايت شما را در آلكسا نشان خواهد داد. در اينجا نمونه آن را براي وب سايت ياد بگير دات كام براي شما نصب كرده ايم.

منبع: yadbegir.com

 ADSL از طریق سیم تلفن و مودم روتر

Dial Up از طریق سیم تلفن و مودم دایال آپ

وایرلس (بی سیم) از طریق وایمکس

وایرلس از طریق وای فای

وایرلس GPRS  از طریق موبایل

شرکت ارتباطات سیار نیز برای فعال‌سازی سرویس GPRS خود ابتدا این سوال را از شما می‌پرسد که آیا می‌خواهید سرویس خود را بر اساس WAP و با GPRS داشته باشید که مشترکان می‌توانند با مراجعه به سایت این شرکت ارسال پیام کوتاه با متن عدد" ۱ " به شماره ۸۰۸۸ اقدام کنند.


اپراتور اول تلفن همراه،‌ اینترنت همراه خود را با عنوان GPRS و WAP ارائه می‌کند.

به گزارش ایتنا از ایسنا، با استفاده ازپروتکل برنامه‌های کاربردی بی‌سیم (Wireless Application Protocol) می‌توان از اکثر قابلیت‌ها و پروتکل‌های ارتباطی شبکه جهانی اینترنت نظیر ایمیل، مرور وب، UDP، IP، XML و WML بهره برد.

در تعاریف این پروتکل آمده است که WAP برای نمایش صفحات وب از زبان نشانه‌گذاری بی‌سیم (Wireless Markup Language: WML) استفاده می‌کند.
این زبان با زبان نشانه‌گذاری دستگاه‌ها قابل حمل (Handheld Device Markup Language: HDML) و زبان نشانه‌گذاری امتدادپذیر (XML) نیز سازگاری کامل دارد.

شرکت ارتباطات سیار نیز برای فعال‌سازی سرویس GPRS خود ابتدا این سوال را از شما می‌پرسد که آیا می‌خواهید سرویس خود را بر اساس WAP و با GPRS داشته باشید که مشترکان می‌توانند با مراجعه به سایت این شرکت ارسال پیام کوتاه با متن عدد" ۱ " به شماره ۸۰۸۸ اقدام کنند.

تفاوت WML با HTML که معروف‌ترین زبان نشانه‌گذاری است در فرازبانی بودن WML است. به این ترتیب با تعریف برچسب‌ (Tag) می‌توان طراحی و گسترش مطالب را آسان‌تر کرد.

سرویس WAP با سرویس‌های دیگر موبایل نیز سازگاری دارد: *سرویس پیام کوتاه (SMS) *سرویس (CSD (High-Speed Circuit-Switched Data *سرویس GPRS *سرویس (USSD (Unstructured Supplementary Services Data

گفته شده است تفاوت WAP با GPRS یا ۳G در سرعت و قابلیت‌ آن است و این سرویس در مقایسه با ADSL و ۳G سرعت بسیار ناچیزی دارد که البته مطالب WML فاقد عکس و مطالب گرافیکی بسیار سنگین هستند و به همین دلیل کاربران WAP با مشکل سرعت روبرو نسیتند.

نحوه فعالسازی GPRS همراه اول
پس از مراجعه به سایت و درخواست ثبت‌نام، باید ارسال نوع و مدل گوشی یا شماره سریال گوشی (IMEI) از طریق پیام کوتاه به شماره ۸۰۰۸ انتخاب شود.
همچنین با وارد کردن کد دستوری # ۰۶ # *، سریال گوشی ۱۵رقمی (IMEI) روی صفحه نمایشگر درج می‌شود، سپس شماره سریال ۱۵ رقمی گوشی (IMEI) را ازطریق پیام کوتاه به شماره ۸۰۰۸ ارسال کنید.

تنظیمات دستی نیز از طریق وارد کردن نقطه دسترسی همراه اول در منوی مربوطه در گوشی تلفن همراه نیز در سایت درج شده است. درصورتی که گوشی مشترک، این سرویس را پشتیبانی کند، ایشان می‌توانند به یکی از دو روش زیر به اینترنت متصل شوند. محاسبه هزینه کارکرد این سرویس بر مبنای کیلو بایت اطلاعات ارسالی و دریافتی است که به طول زمان استفاده مرتبط نیست.

مشترکین می‌توانند برای آگاهی از فعال بودن سرویس اینترنت ( (GPRS پیام کوتاه با متن عدد "۰" را به شماره ۸۰۸۸ ارسال کنند و جهت آگاهی از مناطق تحت پوشش اینترنت ( GPRS) می‌توانند به سایت همراه اول WWW.MCI.IR))، خدمات مشترکین، GPRS مراجعه کنند.

به گزارش ایسنا، در صورت یکطرفه شدن سیم کارت (بعلت بدهی،...) سرویس اینترنت نیز قابل استفاده نیست و با تغییرنام تلفن همراه، سرویس GPRS قطع میشود و مشترک جدید برای استفاده از سرویس مذکور باید مجدداً آن را فعال کند.

همراه اول اعلام کرده است: بعضی از مدل‌های گوشی تلفن همراه ، امکاناتی مانند اعلام موقعیت جغرافیائی (GPS) و یا اعلام وضعیت هواشناسی بصورت اتوماتیک از بستر اینترنت همراه اول (GPRS) استفاده می‌کنند که در صورت عدم نیاز، مشترک باید منوهای مذکور در گوشی تلفن همراه خود را غیرفعال کند.

چگونگی قطع سرویس
ابتدا پیامکی با متن " ۵" به شماره ۸۰۸۸ ارسال کنید و همچنین مشترکین می‌توانند به دفاتر خدمات ارتباطی مراجعه و نسبت به تکمیل فرم مربوطه و ارائه مدارک لازم اقدام کنند.

منبع : http://itna.ir

لینک سایت

Submit your URL to Google:

Go to the following link: http://www.google.com/addurl/?continue=/addurl

Submit your URL to Bing:

Go to the following link: http://www.bing.com/docs/submit.aspx

Submit your URL to Yahoo:

Go to the following link: http://search.yahoo.com/info/submit.html

لینک سایت

شبکه Ad Hoc شبکه ای است موقت که تعداد بیش از دو رایانه یا ابزار بی سیم را بدونه نیاز به هاب یا اکسس پوینت بیسیم به یکدیگر متصل می کند. در این روش کارت های شبکه رایانه ها به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به یکدیگر متصل می شوند. این شبکه زمانی مفید واقع خواهد شد که شما به خواهید اطلاعاتی را بین دو رایانه متقل کنید. یقینا استفاده از کول دیسک یا DVD و یا حتی BD کار بسیار غیر منطقی ای است زمانی که بتوانیم اطلاعات را به صورت مستقیم بین دو رایانه رد و بدل کنیم. همچنین شبکه Ad Hoc زمانی که شما بخواهید اینترنت خود را بین رایانه ای که قسمتی از شبکه شما نیست اشتراک بگذارید ( به عنوان نمونه یک میتینگ) بسیار کارگشا و مفید خواهد بود. البته این شبکه در زمان انجام بازی های چند نفره هم خیلی ضروری و مهم است. نمونه های کاربرد دیگر را هم خودتان تصور کنید. دامنه کاربرد شبکه Ad Hoc به چند مورد بالا محدود نمی شود.

 

اگر نمی دانید چگونه می توانید یک شبکه Ad Hoc بسازید با ما در ادامه مطلب همراه باشید و مراحل زیر را مو به مو انجام دهید:

ابتدا به Network and Sharing Center بروید و بر روی Set Up A New Connection Or Network بروید. برای این کار به مسیر زیر بروید:

Control Panel\Network and Internet\Network and Sharing Center

حال در پنجره Set Up A New Connection Or Network گزینه Set up a wireless ad hoc (computer-to-computer) network را انتخاب کنید و به ادامه بروید. مرحله بعدی را هم Next کنید  تا به صفحه زیر برسید:

حال یک نام برای شبکه خود انتخاب کنید و در قسمت Network name آن را وارد کنید. البته دقت کنید نام نباید بیش از ۳۲ کارکتر داشته باشد.

در بخش Security type یک نوع امنیتی انتخاب کنید. پیشنهاد ما استفاده از WPA2-Personal است که از لحاظ امنیتی قدرتمندترین آن هاست و مطمئنا یک هکر به این سادگی ها از سد آن نخواهد گذشت. در ضمن داشتن نوع امنیتی WEP هم یقنا خیلی بهتر از نداشتن هیچ نوع امنیتی ای است و هر کسی نمی تواند به رایانه شما وارد شود و البته هر هکر تازه کاری ظرف چند دقیقه می تواند کلمه عبور WEP را بشکند پس بهتر است امنیت را هم در نظر بگیرید. در قسمت Security key هم یک کلمه عبور محکم و مطمئن وارد کنید.

نکته:

برای رمزگذاری WPA، حداکثر تا ۶۳ کارکتر ( حروف، اعداد و فاصله)

برای رمزگذاری WEP 5 تا ۱۰ حرف حساس به کوچکی و بزرگی ( حروف، اعداد، و علائم نشانه گذاری) یا یک عدد مبنای ۱۶ با ۱۳ یا ۲۶ رقم (اعداد و حروف A تا F)

حال که یک دیواره امنیتی مستحکم ایجاد کرده اید اگر که می خواهید تا برای بار ها و بارها از این شبکه استفاده کنید می توانید گزینه Save this network را انتخاب کنید. و به مرحله بعد بروید.

اگر رایانه شما به صورت مستقیم به اینترنت وصل شده (از طریق یک کارت شبکه به جز کارت شبکه بی سیمی که برای شبکه Ad Hoc استفاده می کنید) و شما نیز می توانید آن را از طریق Ad Hoc به اشتراک بگذارید. برای این کار گزینه Turn On Internet Connection Sharing (فعال کردن به اشتراک گذاری اینترنت) را انتخاب کنید.

تمام بر روی Close کلیک کنید تا خارج شوید. اکنون شبکه Ad Hoc شما نصب شده و آماده استفاده شما است. دیگران نیز می توانند همانند هر شبکه بی سیم دیگری به آن متصل شوند.

روی آیکون شبکه در ناحیه تذکر در رایانه دیگر خود کلیک کرده، شبکه Ad Hoc را انتخاب کرده و روی Connect کلیک کنید. اگر شبکه را با WEP و WAP امن کرده باشید پنجره ای ظاهر خواهد شد که از شما تقاضای کلید امنیتی را خواهد کرد. اگر از دیگر ابزارهای دارای وایرلس از جمله PSP یا تلفن همراه، ایفون یا آیپد استفاده می کنید نیز با جستجو کردن شبکه خواهید توانست به این شبکه متصل شوید.

منبع: سایت farsigeek.com

دریافت و نصب

حجم برنامه بسیار کم است و بر اساس سیستم‌ عامل شما کمی تفاوت حجمی دارد. مثلا برای ویندوز، تیم‌ویور فقط ۸/۲ مگابایت حجم دارد. ابتدا وارد سایت اصلی این برنامه یعنی teamviewer.com شوید. سپس به بخش Download مراجعه کنید و بر اساس سیستم‌ عامل خود، فایل نصاب برنامه را دریافت کنید. من آخرین نسخه آن برای ویندوز(نسخه ۹۱۰۴/۰/۵) را دریافت کردم.

بعد از اتمام دریافت، با دو بار کلیک روی آن مراحل نصب را شروع می‌کنیم. چون این برنامه را از اینترنت گرفته‌اید، پیغامی ظاهر می‌شود که مطمئن هستید برنامه اجرا شود و شما باید Run را کلیک کنید. در مرحله اول دو حالت پیش رو شما است: Install و Run. گزینه اول برنامه‌ را کاملا در کامپیوتر شما نصب می‌کند و گزینه دوم باعث می‌شود که برنامه بدون نصب شدن اجرا شود. ما هم گزینه اول را انتخاب کرده و روی Next کلیک می‌کنیم.

چون ما می‌خواهیم کاربری غیرتجاری از برنامه داشته باشیم، در مرحله بعد ما گزینه Personal / non-commercial use را انتخاب می‌کنیم. در بخش بعدی دو توافقنامه وجود دارد که باید با هر دو موافقت کنید. یکی لیسانس استفاده از برنامه و دیگری تایید اینکه شما کاربری غیرتجاری از برنامه خواهید داشت. در مرحله Installation type باید نوع نصب خود را تعریف کنید که TeamViewer با بالا آمدن ویندوز اجرا شود یا خیر. اگر جوابتان «بله» باشد، گزینه دوم را انتخاب کنید. همچنین بخشی برای تعیین رمز عبور(Password) وجود دارد. این رمز عبور برای وقتی است که کامپیوتر دیگری از طریق تیم‌ویور می‌خواهد به  کامپیوتر شما متصل شود. حتما یک رمز عبور که یادتان می‌ماند برای آن تعریف کنید. در مرحله آخر هم نوع دسترسی کامپیوترهای دیگر که به عنوان همکار(Partner) شناخته می‌شوند را تعیین می‌کنید. Full Access باعث می‌شود که دسترسی کامل داشته باشد و گزینه دوم که Confirm All نام دارد، کاری می‌کند که برای انجام هر کاری از طریق کامپیوتر همکار می‌خواهد در کامپیوتر شما صورت بگیرد، تاییدیه شما لازم باشد. پیشنهاد می‌کنم که گزینه اول را انتخاب کنید. اگر گزینه دوم را انتخاب کنید و بخواهید از کامپیوتر اداره به کامپیوتر خانه متصل شوید، یک نفر باید در خانه تمام فعالیت شما را تایید کند. بعد از آن برنامه خیلی سریع نصب می‌شود.

اجرا

قبل از اجرای برنامه به اینترنت متصل شوید تا یک شناسه(ID) منحصر به فرد به کامپیوتر شما اختصاص داده شود. با اجرای برنامه، پنجره‌ای مشابه تصویر زیر خواهید دید.

این پنجره بخش‌های مختلفی دارد که بعد از چند لحظه و در بخش Wait for session شناسه و رمز عبور این کامپیوتر را می‌توانید ببینید. از این شناسه می‌توانید استفاده کنید و از طریق کامپیوتر‌های دیگر به این کامپیوتر متصل شوید. اگر شناسه و رمز عبور به شما نشان داده نشد، اطمینان حاصل کنید که به اینترنت متصل باشید.

شناسه شما یک عدد چند رقمی است و در قسمت Password دو مورد را می‌توانید ببینید که برای اتصال هر کدام از آنها را می‌توانید استفاده کنید. رمز عبور که خود برنامه به شما اختصاص داده و دوم همان رمز عبوری که در مراحل نصب آن را تعیین کردید. از هر کدام که خواستید استفاده کنید.

حال می‌رسیم به بحث اینکه می‌خواهید از تیم‌ویور در محیط اینترنت استفاده کنید یا داخل شبکه محلی. اگر می‌خواهید با اینترنت به یک کامپیوتر در یک مکان دیگر دنیا(مثلا کامپیوتر خانه) متصل بشوید که باید تیم‌ویور را در حالت استفاده از اینترنت قرار بدهید. البته استفاده از اینترنت حالت پیش‌فرض برنامه است. اما اگر می‌خواهید تیم‌ویور را در محیط شبکه‌ داخلی(مثلا کامپیوتر‌های داخل یک اداره یا کلاس) اجرا کنید، باید یک مورد از تنظیمات برنامه را تغییر دهید. برای این کار وارد پنجره اصلی برنامه شوید و از منوی Extras گزینه Options را انتخاب کنید. پنجره‌ای مشابه تصویر زیر می‌بینید.

پایین پنجره بخشی به نام Connection in Local Network وجود دارد. منوی بازشونده آن قسمت را باز و گزینه Accept Exclusively را انتخاب کنید و در نهایت Ok را بزنید. در واقع اینک کاری کردید که برنامه‌های تیم‌ویور که داخل یک شبکه داخلی هستند، بتوانند از طریق آی‌پی(IP) هر کامپیوتر به یکدیگر متصل شوند. آی‌پی دقیقا به جای شناسه(ID) عمل می‌کند. مثلا من می‌خواهم از کامپیوتر A که در جلوی من است به کامپیوتر B که در اتاق دیگر اداره قرار دارد، متصل شوم. در کامپیوتر B نیز باید تیم‌ویور نصب باشد. همچنین یک آی‌پی اختصاصی به آن اختصاص یابد. مثلا آی‌پی آن ۱۹۲.۱۶۸.۰.۶۸ است. من این آی‌پی را در تیم‌ویور کامپیوتر A وارد و سپس رمز عبور را وارد می‌کنم و با سرعت بسیار بالایی به B‌ متصل می‌شوم. این سرعت به دلیل این است که از شبکه محلی استفاده می‌کنم و از طریق اینترنت این کار را نکرده‌ام.

عملیات اتصال کامپیوتر‌ها

هر ارتباط بین کامپیوترها با نام جلسه(Session) شناخته می‌شود. برای اینکه بتوانید یک جلسه ایجاد کنید، بخشی با نام Create Session در پنجره اصلی برنامه وجود دارد. در قسمت ID باید شناسه یا آی‌پی کامپیوتر مقصد را وارد کنید.

قبل از اینکه دکمه Connect to Partner را بزنید باید نوع ارتباط خود را تعیین کنید. ارتباط می‌تواند یکی از این چهار حالت باشد: Remote Support، اPresentation، File Transfer و VPN.

بعد از انتخاب می‌توانید به کامپیوتر مقصد متصل شوید. در ادامه همه چهار نوع ارتباط را از آخر حالت به ابتدا توضیح می‌دهم تا شما به خوبی با آنها آشنا شوید.

حالت VPN

با انتخاب این حالت، کامپیوتر مقصد(B) به عنوان یک VPN عمل خواهد کرد و شما از طریق آی‌پی آن به اینترنت متصل خواهید شد. مثلا تصور کنید که یک کامپیوتر شما در آمریکا (کامپیوتر B) قرار دارد و برنامه تیم‌ویور در آن نصب است. این کامپیوتر هم روشن و هم به اینترنت متصل است. شما با استفاده از کامپیوتر خود در اینجا(کامپیوتر A) به آن متصل می‌شوید و حالا می‌توانید با آی‌پی آمریکا در اینترنت گشت‌و‌گذار کنید.

حالت File Transfer

با انتخاب این حالت و پس از اتصال، پنجره‌ای باز می‌شود که دو قسمت اساسی دارد: Local و Remote. قسمت Local، هارد‌دیسک و تمام درایو‌های کامپیوتر مبدا و قسمت Remote هارد‌دیسک و درایو‌های کامپیوتر مقصد را نشان می‌دهد. با این پنجره می‌‌توانید فایل‌ها را از هر کدام از کامپیوتر‌ها به کامپیوتر دیگر انتقال دهید. برای انتقال باید از دکمه‌های Send و Receive استفاده کنید. فقط در نظر داشته باشید که سرعت انتقال فایل‌ها به سرعت انتقال اتصال بین کامپیوترها بستگی دارد.

حالت Presentation

این حالت برای ارایه مطلب(Presentation) مناسب است. با این حالت، ارتباط طوری برقرار می‌شود که محیط کامپیوتر شما در صفحه‌نمایش کامپیوتر مقصد نشان داده‌ می‌شود. همانطور که قبلا هم اشاره کردم این کار بیشتر برای آموزش از راه دور یا کلاس‌های کامپیوتری مناسب است. وقتی این ارتباط برقرار شود، سمت راست صفحه شما یک پنل قرار دارد که می‌توانید تنظیماتی را انجام دهید. مثلا در بخش Application Selection لیستی از نام‌های برنامه‌های فعال در کامپیوتر شما، دسکتاپ و نوار وظیفه(Taskbar) وجود دارد که همه آنها تیک‌دار هستند. اگر بخواهید که کاربر کامپیوتر مقصد، برنامه‌ای خاص که در کامپیوتر شما باز است را نبیند، تیک کنار نام آن برنامه را بردارید. مثلا دوست ندارید که محیط دسکتاپ شما را کسی ببیند؛ کافی است که تیک گزینه Desktop را بردارید. خواهید دید که محیط دسکتاپ از تصویر انتقال داده شده به کامپیوتر B حذف می‌شود.

حالت Remote Support

حالت Remote Support کامل‌ترین نوع ارتباط است. در این حالت، پنجره‌ای مقابل شما باز می‌شود که دقیقا محیط سیستم عامل کامپیوتر مقصد را نشان می‌دهد و شما قادر هستید که کاملا آن را کنترل کنید. به هر کجا که بخواهید بروید و هر برنامه‌ای که خواستید اجرا کنید. طوری که انگار پشت کامپیوتر مقصد نشسته‌اید. کیفیت تصویری که می‌بینید، به سرعت اتصال دو کامپیوتر بستگی دارد. هر چه قدر سرعت بالاتر، کیفیت نیز بالاتر خواهد بود. در بالای پنجره منوهایی قرار دارند که امکانات زیادی را برایتان فراهم می‌کنند. مثلا اجرا کردن Task Manager سیستم مقصد، یا تغییر سایز صفحه یا تنظیم کیفیت تصویر و… .

با این ارتباط توانایی انتقال فایل بین دو کامپیوتر را نیز دارید. امکان چت نیز از ویژگی‌های دیگر این ارتباط است.

منبع: سایت farsigeek.com

لینک ادامه مطلب

لینک فایل

بسیاری از کسانی که اینترنت را به صورت وایرلس در خانه های خود به اشتراک می گذارند، این کار را آن قدر از سر اشتیاق سریع انجام می دهند که فراموش می کنند برخی از نکات امنیتی را رعایت کنند. این موضوع کاملا قابل درک است اما ریسک بالای امنیتی ایجاد می کند. شبکه های بیسیم امروزه قابلیت های زیادی دارند که اگر درست استفاده کنیم یقینا یک ابر رایانه لازم است که رمز ما را بدست بیاورد. پس می توان تا حد ممکن شبکه ی خود را امن نگه داشت تا از دسترس افراد غیرمجاز دور بماند.

۱- تغییر شناسه و نام کاربری ادمین

بیشتر شبکه های خانگی وای فای یک اکسس پوینت اصلی دارند. این اکسس پوینت ها جهت سادگی کار با آن ها به صورت پیش فرض یک آدرس، شناسه و گذرواژه ثابت دارند. بنابراین حتما به خاطر داشته باشید که آدرس اکسس پوسنت، شناسه و گذرواژه مدیر را تغییر دهید. در غیر این صورت نخستین کسی که وارد شبکه داخلی شما شود آن را بدون اطلاع شما تغییر خواهد داد.

 

۲- فعال سازی رمزگذاری

تمام تجهیزات wi-fi مجهز به نوعی رمزنگاری هستند. فناوری های رمزگذاری پیغام های شبکه را کدگذاری می کنند و روی شبکه بی سیم می فرستند. بدین ترتیب این متون را اگر کسی شنود کند، قابل خواندن نیست. چند روش کدگذاری روی شبکه وجود دارد. طبیعتا باید قوی ترین روش کد گذاری را برای شبکه خود انتخاب کنید اما بیاد داشته باشید که همه دستگاه های مجهز به فناوری بیسیم از همه روش های کدگذاری پشتیبانی نمی کنند.بنابراین باید بهترین روش را انتخاب کنید. این را نیز به یاد داشته باشید که استفاده از یک روش رمزنگاری ضعیف خیلی بهتر از نداشتن آن است!

۳- انتخاب SSID

اکسس پوینت های شبکه وایرلس یک SSID دارند که همان نام شبکه است. کارخانه های سازنده، به طور پیش فرض نام شبکه را همان نام اکسس پوینت می گذارند. برای مثال نام شبکه یک دستگاه Linksys همان linksys خواهد بود. این درست است که دانستن نام یک شبکه باعث نمی شود به سیستم شما رخنه کنند، اما این یک شروع برای سست شدن شبکه شما خواهد بود. از آن مهم تر این است که وقتی کسی نام شبکه شما را پیدا می کند، متوجه می شود که این شبکه خوب پیکربندی نشده و بیشتر تمایل دارد به شبکه شما حمله کند. بنابر این در اولین فرصت نام شبکه خود را تغییر دهید.

۴- فیلتر نشانی MAC

اگر تعداد سیستم های داخل شبکه شما اندک هستند، می توانید فقط آن ها را به سیستم خود معرفی کنید. هر دستگاه متصل به شبکه، یک آدرس فیزیکی یا MAC دارد. اکسس پوسنت ها می توانند این آدرس های مک را در خود ذخیره کنند و همچنین متوجه می شوند که چه دستگاه هایی با چه آدرس های مکی به آن ها متصل هستند.به همین ترتین، اگر دستگاهی به شبکه خود متصل کرده اید که آدرس مک آن را می دانید، حتما پس از اتمام اتصال تمام قطعات، این آدرس های مک را به عنوان تنها دستگاه هایی که قابلیت دسترسی به شبکه داخلی را دارند، معرفی کنید.

۵- پنهان سازی

در شبکه های وای فای، اکسس پوسنت معمولا نام شبکه را اعلام می کند. این ویژگی به این دلیل طراحی شده است که استفاده های تجاری را بتوان به سادگی انجام داد و هر کس برای اتصال به یک شبکه عمومی مجبور نباشد همه تنظیمات آن را دستی وارد کند. این ویژگی برای شبکه هایی است که مشتریان آن بارها به شبکه وارد می شوند و از آن خارج می شوند. خوشبختانه اکسس پوسنت ها این قابلیت را دارند که نام خود را اعلام نکنند و پنهان سازی کنند.

۶- وصل نشدن

اگر لپ تاپ خود را روشن کردید و دیدید یک شبکه بدون امنیت وجود دارد، تا حد امکان به آن متصل نشوید، چرا که سیستم خود را در معرض ریسک زیادی قرار خواهید داد و تمام اعضای آن شبکه بدون اطلاع شما ممکن است به سیستم تان دسترسی پیدا کنند.

۷- دریافت آی پی ثابت

بیشتر شبکه های خانگی با آی پی دینامیک کار می کنند. فناوری DHCP به هر حال آسان ترین فناوری راه اندازی شبکه است. متاسفانه این فناوری به سود مهاجمان شبکه شما هم تمام خواهد شد چون می توانند به سادگی یک آدرس آی پی معتبر دریافت کنند. اگر DHCP را خاموش کنید و بعد به هر سیستم خود یک آی پی معتبر بدهید و از یک رنج آی پی خصوصی مثل ۱۰.۰.۰.X استفاده کنید، در این صورت جلوی این حملات را گرفته اید.

۸- روشن کردن فایروال

اکسس پوینت های امروزی خود مجهز به فایروال های دورنی هستند. البته باز هم نباید به فایلوال اکسس پوینت خود تکیه کنید، برای تمام سیستم های خود فایروال مطمئن نصب کنید تا از حملات دیگر به سیستم های خود جلوگیری کنید.

منبع: farsigeek.com